Tagoj de heredaĵo
La domo de sinjoro Lemoine en Floirac
Alvenita en la korto, oni perdas siajn markojn. Antaŭe ni prenis la pado sub la robinioj, kiu kondukas de la vojo al la domo. Aŭtomata barilo reĝas la alveno, la blanka kaj ruĝa signalo levita eblas la paso al la promenantoj. La pado laŭiras sub la arbaron, ĝi ŝajnas al kio sekvos, ĝi iĝas preskaŭ la paradigmo de arkitkturo. Senintenca, ĝi ŝajnas tute mastruma, la spuroj de pasoj de veturiloj lasitaj sur la ŝtonetoj, borderiĝas de musko kaj malgranda kaj rara herboj, sed tuto estas kiel se estas ĉi tie sen atent«e ĝi, tute diskrete.
Sed reatentu ŝtonetoj de la paso. Kiel la dimensio de pugno de infano, ĝi estas ne gruzo nek ŝtonoj, ĝi similas fervoja balasto — el ĝi esti — ili estas relative bone enigitaj en la grundon, kaj la pli-malpli plata parto formas la paŝadon de la vojo. Nepenema, sendifekta (ne estas planto alia ke raza herboj kaj muzko). Naturala evidenteco de la kompono, de la kunmeto, de la kontinuecoj, de la surmetoj, de la rompoj, de materialo, la drasteco de la balasta ŝtoneto, ĝia unutono, ĝiaj akraĵoj dolcita per ĝia alniveliĝo en la musko de la bosko: la domo laŭ ĝia bildo.
La domo estis invadata per trideko personoj, kiuj malsurpiedigis por pure krozi. Mia unua foto estis por la amaso de ŝuoj viditaj tra la vitrmuro de la kuirejo. Mi rimarkas, ke tiu kiu estis fotindita ĉi tie, estis homoj. Precipe la fotistoj. Cetere mi ankaŭ memportretis en angulo de spegulo.
Oni povas vidi tio domo tiel teatro, tie aktoroj kaj spektantoj estas en la sama spaco kaj estas interŝanĝeblaj. Estas grandaj kurteno, plataĵo malaparebla, kavoj sen bariloj por ne perturbi la vidaĵon, plankpordoj. La vertikalaj eniroj estas mallarĝa, favora por ŝprucoj. la ŝtuparo al dormĉambroj, kontraŭlumo, tranĉas la siluetoj, kiuj malaparas aŭ aparas sur la lumo de la vitrmuro de la skribejo. Reflektoroj disstatas en la salono. Malesto de fostoj, fenestoj, muroj, eligas panoraman vidon de la ĝardeno, kiam oni estas ena, aŭ de la salono kiam oni estas en ĝardeno, kaj pledas pro scenografio de ejoj. Êc scenaraĵo. Ni ludis nia rolo de fotisto, vizitanto, tursito, arkitktemulo… Antaŭ foriri, ni ne aplaŭdis sin.
Finkonstrua domo je 1998 per Rem Koolhass
